صدرا

ببین که غرقِ،آهم یا الله

دوباره دادی،راهم یا الله

شده عبد قدیمت،مُعتکفِ حریمت،با اشک و سوز و آهی

یا ربّی یا الهی...

تویی اُمیدم،تویی پناهم

خودم می دانم،غرق گناهم

باشد ای حیّ دادار،به این عبد گنهکار،خانه ی تو پناهی

یا ربّی یا الهی...

میخوانمت یا،قاضیَ الحاجات

بده تو بر ما،رزق مناجات

آمده چشم گریان،تا شود بر تو مهمان،بنده ی رو سیاهی

یا ربّی یا الهی...

ای بنده نواز،یا رب یا الله

تو را به حقّ ِ،اباعبدالله

او که از مرکب افتاد،لب تشنه ای که جان داد،در بین قتلگاهی

یا ربّی یا الهی...