صدرا

سينه زني از مراسم سنتي عزاداري براي سيد الشهداعلیه السلام و ديگر ائمه مظلوم است كه همراه با نوحه خواني و با آهنگ خاصي بر سر و سينه زدن همراه است. اصل اين سنت به ويژه درميان عرب ها رواج داشته و بعدها به صورت موجود در آمده است. اين امر در دوران صفويه توسعه يافت و در عصر قاجاريه بيش‏تر رواج پيدا كرد. و اكنون نيز به اين شيوه اجرا مي شود.
اصل عزاداري و نوحه خواني خصوصاً بعد از حادثه جانگداز كربلا، همواره مورد تأكيد و سفارش بسيار امامان معصوم علیه السلام بوده است.1
امام باقرعلیه السلام به كساني كه روز عاشورا نمي توانند به زيارت امام حسين بروند، دستور مي دهد: بر حسين علیه السلام ندبه و عزاداري و گريه كنند. به اهل خانه خود دستور دهند بر او بگريند. نيز در خاندانش با اظهار گريه و ناله بر حسين علیه السلام مراسم عزاداري بر پا كنند و يكديگر را با گريه و تسليت گويي در سوگ حسين علیه السلام در خانه هاي شان ملاقات كنند.2

1. جواد محدثي، فرهنگ عاشورا، نشر معروف، قم، 1389ش، ص 237.
2. همان، ص 312.